baba bırını eve getirebilirmiyim

BELKİ BİRAZ UZUN Bİ HİKAYE AMA OKUDUĞUNUZA PİŞMAN OLMAYACAKSINIZ


Bu, Vietnam'da savaşan ve sonunda evine
>> > > >
>> > > > >Dönecek olan John adında bir askerin
hikayesidir. >> > > >
>> > > > >
>> > > >
>> > > > >John evine gitmeden önce, San Francisco'da
>> > > >
>> > > > >bulunan anne babasına telefon açtı. ''
Sevgili
anne ve babacıgım, sonunda
>> > > >
>> > > > >eve geliyorum ama bir şey sormak istiyorum.
Bir arkadaşımı da beraber
>> > >
>> > > > >eve
>> > > >
>> > > > >getirebilir miyim? "Tabii ki " diye
cevapladılar. "Onunla tanışmaktan
>> > > >
>> > > > >mutluluk duyarız". "Ama bilmeniz gereken
birtey var" diye John devam
>> > > >
>> > > > >etti," o savaşta ağır yaralandı. Kara
mayınına
bastı ve kolu ile bacağını
>> > > >
>> > > > >kaybetti. Başka gidecek hiçbir yeri yok.
Onun
bize gelmesini ve Bizimle
>> > > >
>> > > > >yaşamasını istiyorum". " Bunu duyduğuma çok
üzüldüm oğlum, belki kalacak
>> > > >
>> > > > >başka bir yer bulması için ona yardımcı
olabiliriz" "O hayır , onun
>> > > >
>> > > > >bizimle yaşamasını
>> > > >
>> > > > >İstiyorum ." "Oğlum," dedi babası, "sen ne
istediğinin farkında değilsin.
>> > > >
>> > > > >Böyle büyük bir sorunu olan birisi bizi çok
rahatsız eder. Bizim kendi
>> > > >
>> > > > >hayatımız var ve böyle farklılığa izin
veremeyiz. Bence sen eve gelmeli
>> > > >ve
>> > > >
>> > > > >bu çocuğu unutmalısın. O kendi yaşamını
devam
ettirmenin bir yolunu
>> > > >
>> > > > >bulacaktır." O andan sonra, John telefonu
kapattı. Anne ve babası ondan
>> > > >
>> > > > >başka Bir söz duymadılar...
>> > > >
>> > > > >Birkaç gün sonra, San Francisco polisinden
bir
telefon geldi. Oğullarının
>> > > >
>> > > > >bir binadan düşerek öldüğünü söylediler.
Polise göre intihardı. Anne ve
>> > > >
>> > > > >baba telaşla uçağa binerek oğullarının
teşhisini yapmak için San
>> > > >
>> > > > >Francisco'daki teşhis morguna gittiler.
John'u
teşhis etmişlerdi.
>> > > >
>> > > > >Ama gözleri faltaşı gibi açılarak...
Bilmedikleri birşeyi farkettiler.
>> > > >
>> > > > >John'un bir bacağı ve bir kolu yoktu...
>> > > >
>> > > > >
>> > > >
>> > > > >
>> > > >
>> > > > >Bu hikayede ki anne ve baba bir çoğumuza
benzer.Etrafımızda iyi görünen
>> > > >Ve
>> > > >
>> > > > >neşeli insanları sevmek bize kolay gelir,
ama
bize rahatsızlık veren
>> > > >
>> > > > >özellikle bizim kadar sağlıklı olmayan,
bizim
kadar güzel olmayan ve
>> > > >bizim
>> > > >
>> > > > >kadar zeki olmayan insanlardan uzak durmayı
tercih ederiz. Çok şükür ki
>> > > >
>> > > > >bizi bu kategoride gören birisi yok.
Karşılıksız sevmeyi başaran birisi
>> > > >
>> > > > >sonsuza
>> > > >
>> > > > >kadar ailemizdendir ne kadar çirkin ne kadar
fakir ne kadar engelli
>> > > >
>> > > > >olursak olalım. Bu gün yatmadan önce ALLAH'a
biraz daha dua ederek
>> > > >
>> > > > >insanları
>> > > >
>> > > > >oldukları gibi kabul etmemizi sağlamasını
isteyelim ve ne kadar farklı
>> > > >
>> > > > >olurlarsa olsunlar onlara karşı daha
anlayışlı
olabilmeyi isteyelim.
>> > > >
>> > > > >Arkadaşlar çok nadir bulunan cevherlerdir.
Onlar sizi güldürür ve
>> > > >
>> > > > >başarmanız için destekler. Bazen tek kelime
Bazen bir cümle paylaşırlar
>> > > >
>> > > > >ama her zaman kalbinizi ona açmanızı
beklerler. >> > > >
>> > > > >